วันนี้ฟังข่าวว่า มีประเทศแถบตะวันออกกลางที่เป็นเจ้าของบ่อทองสีดำ (น้ำมัน) เค้ากำลังพยายามจะมา ซื้อ/เช่า ที่เพื่อการปลูกข้าว แล้วส่งไปยังประเทศของเขา
นึกแล้วก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า เรายอมให้ทำอย่างนั้นได้อย่างไร ทำไม เราไม่ปลูกแล้วก็ขาย
คนไทยเรากำลังจะแย่หละครับ เพราะว่าการศึกษาเราไม่ทันเขา ย่อมจะเป็นรองในหลาย ๆ ด้าน
การพัฒนาที่ดีน่าจะเริ่มจากการศึกษามากกว่า แต่ว่าเราช้าไปหลายก้าว หรือไม่ก็กำลังเดินถอยหลังด้วยซ้ำ ทุกวันนี้เรากำลังมองหลังของ เกาหลีใต้ มาเลเซีย สิงคโปร์ และ กำลังจะ เวียดนาม เรามัวแต่พัฒนาด้านอื่นอยู่ จนไม่ได้คำถึงถึงลูกหลายภายหลังเลย
ทุกวันนี้ถ้าเราเดินทางไปต่างจังหวัด และแอบไปถามเค้าว่า ที่ตรงนี้เท่าไหร่ แน่นอนว่าเค้าจะเสนอราคาให้อย่างงาม หลาย ๆ คนจะบอกว่าเหมาะแก่การนำไปสร้าง อันโน้น อันนี้ ซึ่งชาวบ้านส่วนใหญ่อยากได้เงินก้อนอยู่แล้ว จะทำนำ ทำสวนกันไปทำไม ให้เหนื่อย สู่เอาเงินมากอดเลยไม่ดีกว่าหรือ ...
ความผิดเกิดจากคนที่ไม่เสนอความรู้ให้ชาวบ้าน ชาวนา ต่างหาก เราควรจะบอกเค้าว่า ที่แห่งนี้ ไม่ได้มีค่าแค่เงินทองเท่านั้น แต่มันเป็นมรดกของชาติ และเป็นขุมทองที่แท้จริงของโลก
ประเทศไทยตั้งอยู่บนพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติทุกอย่าง มีทรัพย์ในดินสินในน้ำ มีน้ำมันที่ไม่มีวันหมด ถ้ามีพื้นดินอยู่
ว่ากันมานาน สิ่งที่จะบอกให้ท่านที่มีอำนาจ หรือมีกำลังในการจัดการคือ
- แก้ปัญหาน้ำท่วม ที่มักจะเกิดทุกปี ไม่ใช่พอถึงฤดูกาลก็ออกมาหาเสียงเป็นครั้ง ๆ ไป ตัวอย่างที่ดีก็มีให้เห็นแล้วไง "แก้มลิง" ถ้าไม่ได้ท่านเราลำบากไปนานแล้ว
- น้ำมันเพื่อการเกษตรกรรม "ดีเซลล์พลังธรรมชาติ" ก็ท่านอีกนั่นแหละที่ชี้ทางให้ แต่มีซักกี่คนที่นำมาทำต่อ มีแต่คนบอกว่า ถ้าเอาพึชพันธ์มาทำน้ำมันจะทำให้การบริโภคคลาดแคลน (นั่นมันคำฝรั่ง) เค้าขาดแคลน แต่เราจะมีไว้ใช้ตลอด เราใช้เหลือค่อยเอาไปขายเขาสิ อย่าเอาแต่ขายเขาแล้วเราก็ซื้อของที่เราขายเขาอีกที
- ข้าวไทยไปไกลทั่วโลก แต่เชื่อหรือไม่ว่า "บางคนไม่รู้จักข้าว เส้าไห้ หอมมะลิ" ผมเห็นด้วยกับความคิดที่ว่า เราต้องมีกินมีใช้ก่อน ค่อยคิดจะค้าขายไปให้คนอื่น หรือนำสิ่งที่เราพอมีเหลือไปขายหรือแลกเปลี่ยนเป็นสิ่งที่เค้ามีเหลือเหมือนกัน และคุณก็รู้ว่านี่เป็นความคิดของใคร
- เรามีเด็กที่แข่งขันโอลิมปิกชนะมากมาย แต่ถ้าเทียบกับจำนวนนักเรียน นักศึกษาทั้งประเทศแล้ว มันเหมือนมดตัวเดียว ผิดกับบางประเทศที่เขามีนักเรียนที่ชนะน้อย แล้วกลับไปดูประเทศเขา มีอย่างที่มาแข่งขันกันครึ่งประเทศ
- เราบ้าคนต่างประเทศมากเกินไป คุณรู้ไหมว่า เราก็เป็นที่หนึ่งในเรื่องง่าย ๆ เช่น ทอดไข่ดาว ไข่เจียว (เพื่อน ๆ ฝรั่งผมมันไม่รู้จักด้วยซ้ำ) แต่เราดันไปแข่งเขาทำ แซนวิด ซะนี่
- มีคนบอกว่า "เด็กสมัยนี้ไม่รักวัฒนธรรมไทย" แต่ผมว่าเป็นเพราะผู้ใหญ่ไม่ปลูกฝังมากกว่า ดูจากผู้ใหญ่นั่นแหละที่เป็นคนนำวัฒนธรรมต่างชาติ เช่น หนังเกาหลี การเต้น การร้อง เข้ามา ลองไปถามเด็กดูสิว่า เค้าได้เคยได้ยิน "มัสมั่นแกงแก้วตา หอมยี่หร่ารสร้อนแรง"
