วันนี้ถ้าหากมองกรุงเทพฯ ในยามค่ำคืน จะเห็นได้ว่าหลาย ๆ กิจกรรมที่คนในมหานครแห่งนี้ทำในยามปกตินั้นหายไปหมด ไม่ว่าจะเป็น การทำงานกะดึก การออกมานอกบ้านทานข้าวข้างถนน การออกไปสถานบันเทิง การนั่งดื่มสังสรรค์ การจราจรที่จอแจ การแข่งรถ ไฟเขียว-ไฟแดง รถกระป๋องไฟฟ้า ตลาดนัดหน้าบ้าน และอีกหลายๆ อย่างที่ไม่สามารถทราบได้
ผมมีความรู้สึกว่ากรุงเทพฯ ในเวลานี้ดูเงียบสงบ นิ่ง พักผ่อน เฝ้ามอง และรอคอยการกลับมาของชีวิตชีวาของคนที่อาศัยอยู่ในมหานครแห่งนี้ รอคอยการกลับมาของคนที่ได้ชื่อว่า "เรายิ้มได้เสมอ" รอคอยความรักซึ่งกันและกัน รอคอยวันที่หลาย ๆ คนเฝ้ารอให้เกิดขึ้น
กลับมาเถิดมหานครที่รักของผม ผมคิดถึงคุณ
1 comment:
บางครั้ง "การสูญเสีย/ความเปลียนแปลง" เมื่อเกิดขึ้น มันจะทำให้เราได้มองเห็น "คุณค่า" และเกิด "ความรักและหวงแหน" ของสิ่งนั้นขึ้นมาบ้าง จากที่เราได้ละเลย ไม่ให้ความใส่ใจกับมันเลย....
วันนี้ มันได้กลับมาเรียกร้องให้เราได้มองเห็นคุณค่าของมันบ้างแล้ว
Post a Comment