Thursday, October 28, 2010

ตอบคำถามแบบเป็นคำถาม

เมื่อเราไม่อยากตอบคำถามนั้นตรง ๆ แต่หากต้องการทราบว่าผู้ถามนั้นต้องการคำตอบแบบไหน เราก็ลองตอบแบบเป็นคำถามกลับไปซิ ...


นั้นเป็นข้อคิดหนึ่งที่ได้จาก "เพชรพระอุมา"

ภายหลังจากดารินนั่งเงียบอยู่นาน ก็เอ๋ยถามจอมพรานว่า "คุณได้ยินอะไรนั่นไหม" จอมพรานนิ่งอยู่สักพักแล้วก็เอ่ยขึ้นว่า "คุณหญิงได้ยินอะไรครับ"

 การตอบแบบนี้อาจไม่ดีในทุกกรณีไป แต่ก็เอาไว้ใช้บ้างเป็นบางเวลา จะดีนักแล

Tuesday, October 26, 2010

ความแตกต่างอย่างลงตัว

เมื่อวันเสาร์ดูรายการทางช่อง Thai PBS แขกรับเชิญเป็นศิลปินส์ ได้ให้แนวคิดดี ๆ สำหรับกรุงเทพฯ หรืออาจเป็นเมืองไทยเลยก็ว่าได้

"กรุงเทพฯ ความแตกต่างอย่างลงตัว"

ผมได้ยินคำนี้แล้วก็เห็นด้วยทันที เรามาลองดูกันว่าอะไรที่เป็นดังนี้บ้าง


  1. ร้านอาหารข้างทาง ที่มีคนขับเบนส์ และคนปั่นจักรยาน มานั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกัน  ทั้งสอนแบบได้ความอร่อยเหมือนกัน (อันนี้มาจากรายการ)
  2. นักเรียน กับนักธุรกิจ ขึ้นรถไฟฟ้า เวลามีโทรศัพท์ดัง มันเป็น iPhone เหมือนกัน
  3. เรามีเสื้อหลากหลายสี แต่ก็บริจาคสิ่งของช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้
แล้วคุณเห็นอะไรเหมือนผมบ้าง

Friday, October 22, 2010

Contents

เมื่อวานไปนำเสนอบริการและสินค้าให้ลูกค้าฟัง แต่กลับได้แนวคิดดี ๆ มาเยอะเลย (การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุดจริง ๆ )

นึกถึงเมื่อก่อนยังเด็กเล็กนัก ผมก็จำได้ว่า ช่องโทรทัศน์ที่เราดูกันก็มี 3,5,7,9,11 เท่านั้น ที่เป็นช่องดูฟรี พอผ่านมาอีกระยะก็มี itv, thai pbs, nation channel ...  แต่เดี๋ยวนี้เรามีดาวเทียมแล้ว ดาวเทียมนี่ทำให้ผมเห็นว่าเราสามารถดูรายการได้มากมาย จำนวนช่องเกือบเป็นร้อยเลย....

และเมื่อก่อนนี้เราถูกบังคับดู คือ เค้าฉายอะไรเราก็ดู อย่างมากก็เปลี่ยนหนีไปไม่กี่ช่อง เดียวนี้เปลี่ยนได้เกือบเป็นร้อย แต่ที่น่าเสียดายคือ ไม่รู้เพราะว่ามันฟรีหรือเปล่า เลยมีแต่ MV, หนังเก่า ๆ หรือไม่ก็รายการขายสินค้าเป็นหลัก เราหรืออยากดูประเภทพวกสารคดี ก็เห็นแต่ NHK, กบนอกกะลา, คนค้นคน (ค. คน เครื่องผมไม่แฮะ) แล้วก็รายการอะไรที่มาตอนดึก ๆ ของ Thai PBS  นี่แหละเป็นที่พึ่งในยามนี้

ที่จริงแล้วผมอยากดู Discovery Channel, Blue Planet, Earth มากกว่า แต่ดันต้องเสียเงินเป็นแพ็กเก็จนี่สิ ทำให้ตัดสินใจไม่ได้ซักที

สิ่งที่ผมอยากดูนั้นก็ไม่ใช่อะไร มันเป็นสิ่งที่อยู่รอบตัวเรานี่เอง แต่เป็นรอบตัวที่ไกลสักหน่อย คือเป็นของต่างประเทศ ซะส่วนมาก

ด้วยเหตุนี้ผมก็เลยได้แนวคิดว่า ถ้ามีบริษัทไทยที่ทำเกี่ยวกับพวกนี้ก็คงจะดี


  1. ที่มาของแม่น้ำเจ้าพระยา
  2. พระนครศรีอยุธยา
  3. กรุงเทพมหานคร 
  4. การปลูกข้าวของคนไทย
  5. ผืนป่าของประเทศไทย
  6. ฟ้าใต้ทะเล
  7. ชาวเขา ชาวเรา
ผมว่าแค่เรื่องที่กล่าวมานี้ก็อาจทำกันได้หลายตอนแล้ว แล้วเราก็ยังสามารถขายไปยังต่างประเทศได้ด้วย เหมือนกับ Discovery Channel นี่แหละ



ผมว่า Contents ของประเทศไทย เรามีเยอะมาก แต่ขาดการสนับสนุนมากกว่า เพราะว่าไม่ว่าจะเป็นคนผลิตหรือคนบริโภค ต่างให้ความสัมคัญกับ Contents ของต่างประเทศมากไป เช่น

  • เรารู้ว่าเกาหลีมีกิมจิ
  • ญี่ปุ่นมีน้ำพุร้อน และปลาดิบ
  • ยุโรปมีปราสาทกับนักบอล
  • อเมริกามี iPhone
  • แอฟริกามีทุ่งหญ้า และสัตว์ป่า
แต่เราลืมดูไปว่า "เรามีดีอะไร"

Monday, October 18, 2010

ผมทานข้าวอยู่นะครับ

วันนี้นั่งรับประทานอาหารกลางวันที่เพิงข้างทางร้านประจำ ....

ผมกำลังป้อนข้าวคำที่ 3 เข้าปาก และเคี้ยวด้วยความหิวและอร่อย ปรากฏว่า อยู่ ๆ ก็มีชายแปลกหน้า เอ๋ยขึ้นมาว่า

ชายแปลกหน้า "สวัสดีครับคุณทำงานในพาราไดซ์พาร์ค หรือไม่?"
ผม "ผมกำลังทานข้าวอยู่ครับ"
ชายแปลกหน้า "ผมถามว่าทำงานที่พาราไดซ์พาร์ค หรือเปล่า?"
ผม "ผมกำลังทานข้าวอยู่ครับ"

แล้วจากนั้นชายแปลกหน้าก็ทำท่าไม่พอใจ แล้วก้มลงมาดูที่หน้าอกเสื้อผม อาจกำลังมองหาโลโก้บริษัท

ผมเลยโบกมือแล้วก็เน้นย้ำว่า "ผมกำลังกินข้าวอยู่ครับ"

พี่แกท่าทางไม่พอใจแล้วก็เดินไปถามโต๊ะอ่ื่นต่อไป แล้วต่อมาก็มาทำหน้าตาไม่พอใจผมอีก...

ผมทำอะไรผิดหรือเนี่ย....!

Thursday, October 7, 2010

ข้าวไทย อีกจุดอ่อนหนึ่งที่กลายเป็นจุดแข็งของคนอื่นไป

หลังจากอ่านบทความนี้ "วิกฤติส่งออกข้าวไทยในอาเซียน" ผมก็ต้องขอมาบันทึกความเห็นไว้หน่อย

ที่จริงแล้วเรื่องข้าว ๆ นี่ผมว่าไม่น่าจะมีใครกินขาดคนไทยได้ เพราะว่าเราทำกันมานาน ตั้งแต่ผมจำความได้ก็ได้ยินว่า "ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว" นั่นแสดงว่าประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรมมาแต่กำเนิด แต่พอเรียนประถม ก็ได้ยินคำว่า อุตสาหกรรมใหม่ (นิค)

นับเป็นเวลามากกว่า 30 ปี... ไทยยังคงเป็นอะไรไม่รู้ ไม่ใช่ทั้ง เกษตรกรรม หรือ นิค อย่างที่อยากเป็น  พอจะกลับไปเป็นเกษตรกรรม พื้นที่ก็น้อยลง พอจะไปเป็นนิค ก็ไม่มีความชำนาญ ไม่มีแม้กระทั้งจะคัดลอกเค้ามา

ผมหวังว่าเราคงยังกลับลำทัน...

"เวียดนามมีผลผลิตต่อไร่สูงกว่าไทย"
พื้นที่ปลูกของเวียดนามก็ไม่ได้มีมากมายกว่าประเทศไทย แถมยังมีการขยายตัวของอุตสาหกรรม (โรงงาน) เพิ่มขึ้นมากมาย แต่ทำไม ผมว่าเค้าทำให้พื้นที่ ๆ มีอยู่สามารถปลูกได้อย่างคุ้มค่ามากกว่า เช่น กำหนดผลผลิตต่อไร่ ควบคุมน้ำ ควบคุมเวลา


"เวียดนามมีต้นทุนปลูกและผลิตข้าวต่ำกว่าไทย"
ต้นทุนถูก!  ถ้าบอกว่าถูกกว่าประเทศไทย ทำไมเราไม่จ้างเค้ามาทำหละครับ อิ อิ ผมว่าเหตุผลน่าจะเป็นว่า ต้นทุนอย่างอื่นถูกกว่า เช่น ไม่ใช้ปุ๋ย ไม่ใช้ย่าฆ่าแมลง แล้วอีกอย่างคือ ผมไม่เคยเห็นว่าต้นทุนที่ไหนจะมีแนวโน้มถูกลงเลย


"รัฐบาลมีนโยบายที่แน่นอนในการสนับสนุน"
รัฐบาลเวียดนาม ลดปุ๋ย ลดยาฆ่าแมลง เพิ่มผลผลิต เพิ่มคุณภาพ และเพิ่มกำไร แต่ชาวนาไทยเราส่วนมากยังเข้าใจว่า ใส่ปุ่ยเยอะ ๆ จะดี ใส่ยาฆ่าแมลงสิ ไม่อย่างนั้นจะเหลืออะไรเก็บเกี่ยว   รัฐบาลไทยช่วยชาวนาเหมือนดังที่เค้าว่ากันว่า "ช่วยหาปลามาให้กิน มากกว่าช่วยสอนวิธีหาปลา" คือ แก้ปัญหาที่ปลายเหตุ เช่น พยุงราคาข้าว ออกเงินให้เกษตรกรกู้เพื่อซื้อปุ๋ย  ซึ่งถ้าชาวนาไทยยังหวังพึ่งรัฐบาลอย่างเดียวคงแย่

Friday, October 1, 2010

ธนาคาร สมุดบัญชี ใบนำฝาก ใบถอน


เราไปธนาคารทำไม? กิจกรรมที่ผมไปที่ธนาคารมีดังนี้
  • นำเงินเข้าบัญชี
  • นำเงินออกจากบัญชี
วันนี้มีธนาคารหนึ่งพอเวลาเราจะไปฝากหรือถอน เค้าจะแจ้งว่า "ไม่ต้องเขียนเอกสารนำฝากค่ะ สามารถใช้บัตรประจำตัวประชาชนได้เลย".... เข้าทางเรา !!! เพราะส่วนใหญ่มักจะลืมพกติดตัวไปด้วย

กระบวนการในการนำฝาก/ถอนที่เราคุ้นเคยกันคือ
  • กดบัตรลำดับ
  • กรอกใบนำฝาก/ถอน ซึ่งก็มีข้อมูลดังนี้
    • สาขาที่มา
    • วันที่
    • ชื่อบัญชี
    • เลขที่บัญชี
    • จำนวนเงินบาท
    • จำนวนเงินเป็นตัวอักษร
    • ชื่อผู้ฝาก/ถอน
    • หมายเลขโทรศัพท์ผู้ฝาก/ถอน
  • เมื่อถึงลำดับก็ยื่นเอกสาร
  • พนักงานนับเงิน
  • พนักงานกดเลขที่บัญชีตามเอกสารที่เขียน
  • พนักงานทำรายการ
  • พนักงานกล่าวขอบคุณ
  • ผมตรวจสอบรายการทางสมุดนำฝาก
  • เดินออกจากเคาน์เตอร์
ผมจำได้ว่าเราทำอย่างนี้มาตั้งแต่เป็นเด็กเลยนี่หว่า ...

กลับมาถามตัวเองว่า 
  1. ทำไมต้องกรอกข้อมูลในใบนำฝากหรือถอน ในเมื่อผมมีสมุดบัญชี หรือบัตรประชาชนไปด้วย
  2. ตกลงแล้ว ผมควรจะจำเลขที่บัญชี หรือว่า จะนำสมุดบัญชีไปดีกว่ากัน หรือว่า จำเลขที่ประจำตัวประชาชนก็พอ
  3. ธนาคารเค้าเก็บใบนำฝากหรือใบถอน เราไปทำอะไรหว่า... ถ้าพรุ่งนี้ผมมาขอดูเค้าจะมีให้ผมดูหรือไม่